Coś, o czym wiemy. Albo, jeśli nawet nie do końca, to i tak zdajemy sobie sprawę z tego, że "coś tu nie gra".

Ale i tak biegniemy do banku po kredyt, gdyż nie mamy innego wyjścia. 
Artykuł 304 kodeksu karnego przewiduje, że zabronione jest wyzyskiwanie przymusowego położenia innej osoby fizycznej, prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Takie zabronione wyzyskiwanie polega na zawieraniu z nią umowy, która nakłada obowiązek świadczenia niewspółmiernego ze świadczeniem wzajemnym.

Wszelkiego rodzaju paragrafy, artykuły i ustawy chronią nas przed lichwiarskimi zakusami nieuczciwych podmiotow. Tak nam się przynajmniej wydaje ale i tak wyboru nie mamy. Prędzej czy później trafimy do banku. 

Prawo zabrania dowolnemu podmiotowi prowadzenia operacji zwanych bankowymi oraz takich, ktore do banku - jako wybranego podmiotu - domyślnie są przypisane. 
Ma to właśnie nas chronić. Teoretycznie.

 
 W rzeczy samej owo prawo wyznacza monopolistę na rynku, stawia bank w pozycji uprzywilejowanej i wręcz chronionej prawnie. Jeśli bank na skutek swoich własnych decyzji popadnie w tarapaty finansowe ma prawo ratować się - tak to określa nawet unijna dyrektywa - naszymi depozytami. 
Gdyby ktokolwiek inny zechciał użyć naszych pieniedzy bez naszej zgody - zostałoby to nazwane czystym złodziejstwem i zakwalifikowane jako przestępstwo. W pewnym ograniczonym zakresie oczywiście- gdyż są od tego wyjątki. Niektórzy mogą - i nie sa to banki - naszymi pieniędzmi szastać do woli a nawet wbrew naszej woli zdłużać nas na kilka pokoleń w przyszłość. Ale to już inna para kaloszy. 

Tak czy inaczej - przepisy, które rzekomo mają nas chronić przed nieuczciwymi praktykami bliżej nieokreślonych "ciemnych typów" - rzekomych lichwiarzy - dają pełne prawo czynienia lichwiarskich praktyk właśnie bankom.

Troche szerzej o prawnie sankcjonowanej lichwie - w materiale filmowym.

Zapraszamy :  

(wr)