Zbyt szybko ten polski świat się kręci.

Brakuje czasu na ułożenie spraw. Bo jedna goni drugą. Nie ma jak, nie ma kiedy... zastanowić się nad faktyczną treścią  dziejących się spraw, oddzielić plewy od ziarna, fałsz od prawdy, zastanowić nad efektem – jeszcze wszak  niewidocznym  - i potem żmudną pracą i analizą  dojść do spraw tych źródła, by zamknąć każdy temat klamrą spinającą początek z końcem.

I jeszcze, dodatkowo, znaleźć połączenia z innymi sprawami, które działy się wcześniej i też, być może, nie są czymś istniejącym samoistnie i niezależnie. Nawet nie „być może„ a na pewno.

Jeszcze nie przebrzmiały wybory samorządowe a już pojawiły się protesty rolnicze i blokada autostrady, ..w międzyczasie protesty w kwestii osób niepełnosprawnych, rewelacje dotyczące organizacji urodzin Hitlera nie zdążyły też ujrzeć końca, wojna szczepionkowa, sprawa eksterminacji dzików na bazie wirusa ASF z tłem w postaci ustawy o ochronie zwierząt i załamania rynku wieprzowiny, sprawa polskiej prowokacji Iranu na użytek amerykańskich interesow też jeszcze ciepła, bulwersujący wielu Nobel dla Owsiaka  a wybuchła już kolejna afera– zabójstwo Pawła Adamowicza. 

Sprawa, której efektem – podejrzewam -  będą potężne żniwa.... i która zapoczątkuje nowy – według sprawdzonego już wzoru „katastrofy smoleńskiej”  - etap historii.

Z tym, że w rzeczywistości pokatastroficznej zapoczątkowanej ową katastrofą smoleńską przyszło nam już żyć i – choć dalej nie znamy o niej prawdy, nie znaleźliśmy żadnej klamry - odrobinę się z nią oswoić.

Rzeczywistość zaś po „katastrofie gdańskiej” – tak nazwę  zabójstwo Pawła Adamowicza, cokolwiek to znaczy - jest dziś wielką jeszcze niewiadomą. Ta sprawa w żaden sposób nie chce się ulokować i zmieścić na widocznych tzw. dwóch stronach medalu, jednej bądź drugiej.

Bo jedna strona to taka, że zginął człowiek a druga taka, że człek kryształowy to jednak nie był. Tak wyglądają – z naszego sposobu widzenia to wynika-  te widoczne strony. Przyzwyczailiśmy się tylko takie dostrzegać. 

Za nic nie chcemy uwierzyć, że niektóre...może wiekszość...a może nawet  i wszystkie ...dziejące się w ostatnim czasie, a nawet i wcześniej, sprawy mają jednak naturę wielowątkową i medale, które zaczynają coraz częściej na polskiej szyi zawisać, formę wielowymiarową – bynajmniej nie dwustronną.

Choć widzieć wszystko w dwóch wymiarach i na dwóch wyłącznie stronach medalu ułożone, przyznaję, jest o wiele prostsze i wygodniejsze. Jakby bardziej zgodne z naturą człowieka. Ale, na litość wszelkich bogów!, czy Okrągły Stół, pełen - w rzeczy samej -kantów albo choć sposób zawojowania Polski przez Platformę Obywatelską niczego nas nie  nauczyły?..

W kwestii Pawła Adamowicza dominuje w zasadzie nawet węższa zasada, ograniczona do jednej strony czyli „zginął czlowiek” i z tego, formalnie i oficjalnie,  będą wysnuwane różne wnioski oraz podejmowane inicjatywy. Jeszcze kondukt żałobny się nie uformował a już  można dostrzec przyszłe formuły wniosków i inicjatyw. 

Wszyscy, jak jeden mąż, wiedzeni chrześcijańskim podobno  obyczajem, stanowiącym, że o zmarłych źle się nie mówi artykuują wyrazy współczucia, wystawiają świeczki w oknach i organizują wspólne modlitwy.

Jak na razie jeden jedyny, który odważył się nawiązać do tej drugiej, widocznej jednak, strony medalu jest Grzegorz Braun, który bez żenady, obawy i politycznej poprawności stwierdził  „Panie, świeć nad jego duszą” lecz dodał, że wolałby jednak widzieć Pawła Adamowicza najpierw przed ludzkim, ziemskim sądem a dopiero potem przed boskim.

Paweł Adamowicz, który chciał oderwać nieomal Gdańsk od Polski czyniąc z niego znów Wolne Miasto Gdańsk, rządzące się własnymi , niezależnymi od praw stanowionych w Warszawie, zasadami staje się nagle świętym czlowiekiem....

Paweł Adamowicz, który w jawny sposób – zupełnie niedemokratyczny – chciał  wypowiedzieć , wypowiedział w zasadzie, posłuszeństwo demokratycznie jednak wybranemu rządowi sygnując własnym podpisem wolę prowadzenia swojej własnej polityki zagranicznej wbrew polskiemu prawu staje się nagle ikoną i symbolem walki z polityką wrogości i podziałów, symbolem demokracji..Uosobieniem tej demokracji wprost – jak stwierdził Prezydent Sopotu. Dobrze, że choć dodał, iż chodzi o demokrację na wzór zachodni.

Prezydent Paweł Adamowicz w ubiegłym tygodniu wziął udział w międzynarodowej debacie zorganizowanej w Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku, podczas której dyskutowano m.in. o problemie relokacji migrantów z Bliskiego Wchodu. Uczestnicy debaty podpisali projekt dokumentu wzywający UE do wsparcia finansowego miast, które na własną rękę chcą pomagać nielegalnym imigrantom. Oznacza to, że samorządy mogłyby się same starać o dofinansowanie z Brukseli, ignorując przy tym decyzje i zalecenia polskiego rządu.

 30 czerwca prezydenci 11 polskich miast zrzeszonych w Unii Metropolii Polskich, podpisali w Gdańsku deklarację o współdziałaniu "w obszarze migracji wewnętrznych i zewnętrznych".

 To jest ewidentne złamanie prawa. (…) Za politykę migracyjną jest odpowiedzialny rząd. ......- złamie prawo – ocenił takie zachowanie szef Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji....

Paweł Adamowicz, który w czasie wyborów samorządowych stosował wyraźnie niedemokratyczne „zagrywki” wobec innych kandydatów uosobieniem demokratycznych zasad? ( odniesienia do tych „zagrywek łatwo znaleźć w sieci... ot, choćby tu : http://www.gdanskstrefa.com/jak-adamowicz-demokracje-sobie-robi/ )

Czy portal Gdansk.pl to medium publiczne? Tak. Czy finansowany jest z podatków publicznych? Tak. Czy przy okazji wyborów powinien realizować zasadę neutralności lub przynajmniej zasadę równego dostępu dla wszystkich komitetów wyborczych i równego ich traktowania? Tak. Co tymczasem realizuje? Prywatną kampanię wyborczą kończącego kadencję prezydenta miasta.

Czy można to uznać za manipulację? Moim zdaniem tak, ponieważ pierwotnym zamiarem prezydenta Adamowicza i jego pracowników było przedstawić w niekorzystnym świetle innych kandydatów, pomijając ich programy. Na tym tle Adamowicz miał się jawić jako gdański geniusz i jedyny wybór. Kiedy sprawa się rypła, naprędce zmontowano uzupełnienie. Nie byłoby go, gdybyśmy przeszli nad tym do porządku dziennego.

Paweł Adamowicz, który zataja w oświadczeniu majątkowym, tak w zeznaniu wobec Urzędu Skarbowego jak i w oświadczeniu wymaganym od samorządowca tej rangi, swoje dochody, przychody i majątek nagle okazuje się być  „wzorem samorządowca” ?

Około 180 tysięcy złotych – to kwota, którą w swoim oświadczeniu majątkowym za 2012 rok – zdaniem Centralnego Biura Antykorupcyjnego - zataił prezydent Gdańska Paweł Adamowicz. To nowe zarzuty, które właśnie postawiła mu prokuratura

 Wcześniej w tym samym postępowaniu prokuratura postawiła małżonkom Magdalenie i Pawłowi Adamowiczom zarzut z art. 56 par 1 i 2 k.k.s. w związku z nieujawnieniem dochodów. 

Jak wyjaśniała wówczas rzecznik Prokuratury Krajowej Ewa Bialik, zarzut ten został przedstawiony w sierpniu 2016 r. przez funkcjonariuszy skarbowych Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku. 

W grudniu 2017 r. zarzut został uzupełniony o kwotę zaniżonego podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z niewłaściwym rozliczaniem dochodu 

Fakt postawienia zarzutów Adamowiczowi potwierdził prokurator Robert Tomankiewicz z Dolnośląskiego Wydziału Zamiejscowego Departamentu do spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej we Wrocławiu, która to jednostka prowadzi postępowanie w tej sprawie.

Paweł Adamowicz ( powiedzmy szczerze - nie on jeden) tak chętnie korzystający z przywilejów, ktore od 20 lat dawała mu pozycja, zamieszany w wiele skandali,  nagle staje się społecznikiem, człowiekiem wyjątkowym, nadzieją na lepszą przyszłość Gdańska, Polski a nawet Europy.

Do licznych skandali z udziałem Adamowicza zaliczyć można także przesadne dbanie o dobre relacje z teściową. Pyza i Wikło podkreślają, że prezydent Gdańska, oprócz zapewniania odpowiednich zniżek na zakup nowych nieruchomości, pomaga teściowej w rozwoju firmy. Pani Janina to jednocześnie potentat na gdańskim rynku ubezpieczeń (jest właścicielką firmy Olimpia). Po mieście krążą legendy o urzędnikach, którzy – czasem chcąc się podlizać prezydentowi – ubezpieczają się u jego teściowej. Miała też robić liczne interesy z podmiotami podległymi urzędowi miejskiemu. Wreszcie zaczynają wychodzić na jaw szerokie przywileje pani Janiny. Portal wPolityce.pl ujawnił, że w marcu 2010 r. Olimpia jako jedyna otrzymała pełnomocnictwo (na czas nieokreślony) do reprezentowania Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej w zakresie ubezpieczeń majątkowych, komunikacyjnych i odpowiedzialności cywilnej (podpisała je Teresa K., prezes PSSE w latach 2007–2016, a wcześniej m.in. minister w rządzie Jerzego Buzka). Strefa należy do najważniejszych firm w regionie. Jednym z jej udziałowców jest gmina Gdańsk. Według prokuratury w latach 2010–2015 miała tam działać zorganizowana grupa przestępcza, której mózgiem miał być Wojciech K. (syn Teresy K.). Na marginesie dodajmy, że K. to dobra znajoma Adamowicza, wciąż zasiadająca w radzie nadzorczej Międzynarodowych Targów Gdańskich 

Paweł Adamowicz, który całkowicie bezkarnie czyni sobie z zarządzanego Gdańska własny folwark  nagle staje się – zgodnie ze słowami Dariusza Rossatiego – nadzieją na lepszą Polskę?

Przed laty prezydent Adamowicz sprzedał większość, bo 74,99 proc. udziałów GPEC niemieckiej firmie komunalnej spółce Stadtwerke Leipzig z Lipska za 183,85 mln zł. Grupa GPEC to kura znosząca złote jajka. Sprzedaży tej strategicznej firmy dla miasta od samego początku sprzeciwiali się gdańscy radni. Teraz udziały w niej chciała odkupić od Niemców udział w niej Polska Grupa Energetyczna. Okazuje się, że Niemcy nie sprzedadzą ich nawet za 800 milionów złotych, taką bowiem sumę zaproponowała im PGE.

Niemcy kupili większościowy pakiet GPEC za równowartość 42 mln euro. To mniej niż wyniosła dywidenda dla Lipska z czterech ostatnich lat. Smaczku całej sprawie dodaje fakt, że przewodniczącym Rady Nadzorczej GPEC Stadtwerke Leipzig, jak obecnie zwie się spółka, jest… Paweł Adamowicz. Zainkasował z tego tytułu ładną sumkę – ponad 900 tys. złotych.

Zasiada też w radzie GPEC urzędniczka Iwona Bierut, dyrektor w gdańskim magistracie, przed laty zaangażowana w negocjacje ze Stadtwerke. Ze strony Stadtwerke Leipzig w skład rady wchodzi Norbert Menke, Johannes Kleinsorg i Volkmar Mueller, jeden z liderów holdingu LVV. Rogalla w radzie zastąpił Andreas Kühnl.

Jak informuje Głos Gdyni, gdańszczanie w tym roku zasilą komunalne usługi w Lipsku kwotą 14,4 milionów euro. Tyle uzyska komunalna Stadtwerke Leipzig GmbH (część komunalnego holdingu LVV Leipziger Versorgungs- und Verkehrsgesellschaft mbH) „czystej” gotówki z dywidendy. Tak zyskownej firmy nie warto sprzedawać.

Trzeba przyznać, że Adamowicz ma głowę do interesów, a przy tym z innej perspektywy należy spojrzeć na jego zauroczenie Niemcami i gotowość do podporządkowania polskich interesów Niemcom.

Paweł Adamowicz -  jeszcze przed chwilą atakowany przez dostojników kościelnych (również przez samych mieszkańców miasta, ktorym rządził niepodzielnie),oskarżany o korupcję i złe, nieprzemyślane zarządzane Gdańskiem dziś staje się jego bohaterem , głosicielem wolności, pretendentem do pomnika.

Z podniesioną ręką, ze "światełkiem do nieba" - tak arcybiskup metropolita gdański Sławoj Leszek Głódź wyobraża sobie pomnik Pawła Adamowicza. Według niego, prezydent Gdańska zasługuje na uhonorowanie, bo był "głosicielem wolności".

a tak komentowali zarządzanie Gdańskiem przez Pawła Adamowicza sami mieszkańcy: 

Na Ołowiance doszło do awarii w przepompowni (to w niej oczyszczanych jest 60 proc. ścieków). Aby uchronić dolne miasto przed zalaniem brudną wodą, zdecydowano o spuszczeniu nieczystości do Motławy i dalej do Zatoki Gdańskiej. Do rzeki wylano 100 mln litrów ścieków. Nad Starówką unosił się taki odór, że nie dało się spacerować. Mieszkańcy poważnie niepokoili się o frekwencję wśród turystów, bo któż chciałby wypoczywać w cuchnącej okolicy i kąpać się w Bałtyku wśród brudów z miejskiej kanalizacji (sanepid pobrał próbki wody w 12 miejscach Trójmiasta, nie zamknięto kąpielisk, choć stwierdzono podwyższony poziom bakterii e. coli)? Prezydent Gdańska nałożył na spółkę Saur Neptun Gdańsk (w 51 proc. należy do francuskiej spółki Saur, w 49 proc. do miasta) karę w wysokości 322 509,64 zł. To pięciokrotnie mniej, niż wynoszą roczne płace zarządu spółki. Jeszcze wyraźniej wyjątkową łagodność sankcji obrazuje inne porównanie. Kara za tonę ścieków wylanych do Motławy wyniosła… 3,22 zł. Mieszkańcy zaś płacą SNG za tonę odebranych ścieków 5,76 zł. Naprawdę opłaca się wylewać fekalia do Motławy! A prezydentowi opłaca się dobrze żyć z firmą SNG

Wypowiedział się też Donald Tusk:

Pawle, byłeś zawsze tam, gdzie trzeba było pokazać dobrą i odważną twarz, i stanąć przeciwko złu. Całe twoje życie na tym polegało.

Żeby tego wszystkiego było mało, to jeszcze dołożył swoje tzw. Światowy Kongres Żydów.

zamordowany polityk stanowił "wiodący głos sprzeciwu wobec skrajnie prawicowego ekstremizmu oraz był orędownikiem równych praw i bezpieczeństwa dla wszystkich obywateli Polski". "Był prawdziwym przyjacielem żydowskiej społeczności, głośno i wyraźnie wypowiadając się przeciw antysemityzmowi w Polsce

W ocenie ŚKŻ  napaść na Adamowicza "nie była tylko atakiem na burmistrza, ale na wszystkie wartości tolerancji".

A ja się przy tej okazji zastanawiam – jakie to „wartości tolerancji” bądź „równe prawa”  wyznaje Światowy Kongres Żydow ?.. i co się mieści w sformułowaniu „wszystkie”?

O wartościach tolerancji i równych  prawach promowanych przez ów kongres może świadczą zakazy prezentowania polskich flag oraz zakaz śpiewania polskiego hymnu w  Auschwitz ?

... a może pomijanie znaczących faktow  historycznych – nie da się ukryć, że niezbyt dobrze świadczących o żydowskich intencjach wobec Polski - w ekspozycji Muzeum Polin w Warszawie ?

W kwestii Pawła Adamowicza wypowiedział się też Newsweek sugerując, że był to typowy atak terrorystczny.  

Można to porównać do zamachów, które w ostatnich latach miały miejsce we Francji. 

Gdy spojrzymy na przeszłość terrorystów, którzy zaatakowali redakcję Charlie Hebdo, klub Bataclan w Paryżu oraz lotnisko w Brukseli, to zobaczymy, że ze Stefanem W. łączy ich kryminalna przeszłość i pobyty w zakładach karnych.

 To był starannie zaplanowany i przemyślany atak. Narzędzie zbrodni to nie był zwykły nóż, ale niemal wojskowy bagnet o długości 15 cm. Sprawca zadbał o sfałszowaną (prawdopodobnie) plakietkę z napisem „media”. Do tego wybrał taki moment, aby zostać zauważonym przez jak największą liczbę ludzi. To wszystko łączy go z zamachowcami z Paryża, Nicei i wielu innych miejsc. Oni nie konstruowali skomplikowanych bomb, tylko mordowali swoje ofiary za pomocą powszechnie dostępnych narzędzi: noży, ciężarówek, rzadziej broni palnej.

Gdy seryjny samobójca odwiedził Andrzeja Leppera –Światowy Kongres Żydów, Rosati, Tusk, Trzaskowski,Cimoszewicz, Głódź, Newsweek..  milczeli.

Gdy zgineła Joanna Brzeska - Światowy Kongres Żydów, Rosati, Tusk, Trzaskowski, Cimoszewicz, Głódź, Newsweek... milczeli.

Gdy zginął Rafał Wójcikowski - Światowy Kongres Żydów, Rosati, Tusk, Trzaskowski, Cimoszewicz, Głódź, Newsweek... milczeli.

Zgineło i zniknęło jeszcze kilku innych, mniejszych i większych, znanych i nieznanych. Wszyscy oni, przeważnie,  głosili prawdę, stawali murem za zwykłymi ludźmi, domagali się równych praw i  wolności....  byli tam, gdzie uważali, że powinni być. Nikt nie proponuje pomnika, szef rady europejskiej nie fatygował sie osobicie, nikt nie krzyczał o terroryźmie, gdy gineli bądź znikali.

Co takiego powoduje, że Paweł Adamowicz staje się nagle ikoną, symbolem i bohaterem?

Co takiego powoduje, że właśnie teraz została niejako przywołana i zmaterializowana potrzeba nadania specjalnego znaczenia hasłu „mowa nienawiści”?

Bo o niej się mówi i do niej, w każdej nieomal sekundzie, się teraz  nawiązuje. Czyżby zauważono w polskim narodzie wzrost odporności na takowe hasła ?...mowa nienawiści, teoria spiskowa, antysemityzm – to wszystko znalazło się w portfelu wyrażeń towarzyszących gdańskim wydarzeniom. Wydaje się, że nieprzypadkowo.

Pojawiają się opinie – i to coraz częściej, sytuacja chyba rozwija się nie do końca po myśli – że zabójstwo Pawła Adamowicza to planowa „robota” bynajmniej nie amatorów.

A także sugestie – na podstawie filmu z akcji reanimacyjnej, na której widać, jak stosuje się ucisk klatki piersiowej, która dosłownie przed chwilą byla podźgana kilka razy nożem a dodatkowo wokół nie widać żadnych śladów krwi -  że Pawel Adamowicz jednak żyje. Wszak nie uciska się klatki piersiowej w przypadkach ran kłutych tej klatki. 

No cóż...domysłów może być wiele, pomysłów na scenariusz również. Osobiście – znając realia epoki -  wykluczyć żadnego scenariusza nie jestem w stanie z absolutną pewnością.   

Podejrzewam, że zabójstwo Pawła Adamowicza jest – jednak nieprzypadkowym - otwarciem nowej epoki w historii Polski.

Jeśli nawet nie było wykonane „na zlecenie” to zostanie wykorzystane w celu realizacji innego zlecenia.

I ślady – w którym kierunku potencjalnie skręcimy – już zaczynają być widoczne.  Choćby wspomniana wyżej „ mowa nienawiści” i konieczność zaostrzenia z nią walki. Jeśli już jednak zastosować sugestię i sposób dolepiania takiej etykiety do zachowań – to jak na razie wydobywa się owa nienawistna mowa z ust tylko jednej strony globalnego polskiego  konfliktu....a może lepiej zabrzmiałoby tutaj  – konfliktu rozgrywanego na polskiej ziemi.

Czyżby już i w taki sposób  przygotowywano białego konia  dla przyszłego  zbawcy i wybawcy   Polski z rąk szalejącego dookoła nacjonalizmu, powszechnej nienawiści i pogardy? 

 Pawle, obronimy nasz Gdańsk, naszą Polskę i naszą Europę przed nienawiścią i pogardą 

Trafiłem też na sugestie skojarzenia Stefana W. z obozami narodowców, korwinowców i wolnościowców w ogóle. Co może -  w pewnym sensie i zakresie , jeszcze nie wiadomo jakim -  zablokować, utrudnić, uniemożliwić działania nowej inicjatywy ugrupowań tzw. wolnościowych podjętej apropos jesiennych wyborow parlamentarnych oraz  europarlamentarnych, inicjatywy dość,  mimo wszystko, groźnej tak dla totalnej opozycji, jak dla partii obecnie rządzącej a także potencjalnie, dla samej Unii Europejskiej.

Dzień pogrzebu Pawła Adamowicza, ogłoszony przez Andrzeja Dudę jako dzień żałoby narodowej nie będzie na pewno końcem sprawy.

Jak wspomniała Hanna Gronkiewicz-Waltz –

nastroje nacjonalistyczne zostały podkręcone.

Nie wspomniała, że „coś z tym trzeba zrobić” ani tym bardziej "co" ale na pewno zrobione będzie. Tylko właśnie co ?

Radosław Sikorski stwierdził –

Polska uchodziła dotychczas za kraj stosunkowo bezpieczny. Niestety okazało się, że także nad Wisłą dochodzi do przemocy politycznej.

Nie da się nie połaczyć tych słów z tekstem z Newsweeka o zrównaniu czynu z Gdańska z zamachami z Nicei, Paryża, Brukseli.

Udało się Niemcom i Żydom – z ochoczym przyklaskiem tzw. zagranicy -  zrzucić na Polaków odpowiedzialność za Holokaust i II Wojnę Światową to może i udać się taka figura, która Polakom przypisze winę za szerzący się , przynajmniej europejski,  terroryzm a nawet ustawi Polskę jako jego gniazdo i automatycznie przestaniemy być już bezpiecznym krajem, jakim byliśmy dotychczas. Może to komuś przeszkadzało.

Zbyt bezpiecznym krajem, jednak przyznać muszę, nie jesteśmy.  Ale na pewno jednak nikomu nie przyjdzie do głowy zdrowa myśl, że to nie z powodu zdefiniowanej dziwacznie ”mowy nienawiści” , bynajmniej,  a bardziej z przyzwolenia „róbta, co chceta”.

Jaki interes - i kto będzie jego beneficjentem tudzież w jakiej skali  – został właśnie rozpoczęty zabójstwem Pawła Adamowicza okazać się powinno dość szybko.

Wojciech Różański

inne artykuły autora